این بی قــرار ِ مـست ،

یک دم نـیارمیده است ،

در پـای خــورشــید ،

آغــاز ِ خـواب را .
   
    ***
آه ! ای ستاره ، ای غـریب از نظر

تا کی به خون ، مجنون و در به در ؟

  در شـام عــمـر ،

 آواز ِ آب را ؟

    ***

ماه ِ شبم گریخت ، ای با سحر بیا

گریان و شب روم ، ای رهگذر بیا

  بـا جـــام مــــهـر ،

 پــرواز نــاب  را . . .

          ح
          ب     22
          تو      /
         هم    03
         تهر     /
          ا       93
         ن